Passen al jouw activiteiten met inachtneming van mijn kleurencodes en -regels in jouw week?
Grote kans van niet.
Voor een ambitieuze, jonge en perfectionistische vrouw als ik is het niet gemakkelijk om te accepteren dat mijn beperkte energieniveau en snelle verbruik van energie ervoor zorgen dat ik in totaal minder kan doen dan leeftijdsgenoten.
Daar waar andere studenten bijvoorbeeld na college met een vriendin gaan afspreken, moet ik op zo'n zelfde dag kiezen tussen óf college óf met een vriendin afspreken.
Er passen dus minder afspraken in een dag. Er passen ook minder afspraken in een week en in een maand.
Ondertussen heb ik dit redelijk leren accepteren. Het is nu eenmaal zo dat ik: minder studeer dan de gemiddelde student, minder vriendinnen heb dan de meeste mensen en ik ga bijvoorbeeld alleen om met directe familie (ouders, broers/zussen) en niet met de 'extended family' (neven, tantes, opa en oma's).
Gisteren tijdens oudjaarsavond kwam ik deze beperking in het verwerken van prikkels opnieuw tegen.
Samen met mijn vriend ging ik naar een leuk feestje waar ik behoorlijk wat mensen goed kende. We gingen met een groep van ong. 8 personen spelletjes doen en dit was een ideale bezigheid voor mij: immers, ik hoefde me alleen op deze 8 mensen te richten en niet op de 20 anderen in de kamer. Tevens waren we iets aan het doen tijdens het kletsen. En bovendien, omdat ik in de hoek van de kamer zat, met mijn rug tegen de muur, was ik een beetje afgeschermd van alle drukte in de kamer.
Een erg leuke avond!
Desondanks was mijn energie om 01u 's nachts op. Mijn vriend had daar geen last van, en nadat hij mij naar huis had gebracht bleef hij zelf nog tot diep in de nacht plezier maken.
Vooral toen ik 's nachts even wakker werd en zag dat het bed naast mij nog steeds leeg was, alsmede toen ik vanochtend alle leuke verhalen hoorde, werd ik me bewust van de jammerlijkheid (zojuist zelfbedachte woord) van mijn beperking.
Het blijft soms toch wel even slikken...