Dat autisten in de communicatie woorden of zinnen vaak letterlijk nemen, is je hopelijk bekend. Zo niet, dan weet je nu: een autist reageert op wat je zegt, niet op wat je bedoelt te zeggen.
Een voorbeeld van zo'n gevalletje 'letterlijk nemen' overkwam mij gisteren:
Sinds enkele weken heeft mijn voetbalteam een nieuwe leider en een nieuwe coach. Als bedankje voor hun inzet kwamen twee van mijn medespelers op het idee om hen een chocoladeletter en gedicht te geven. Aangezien ik had opgeschept over hoe leuk ik schrijven vind, vroegen ze aan mij: "Rianne, wil jij een gedicht maken voor J. en H.?"
Denk even na hoe jij deze zin zou interpreteren...
Voor mij geldt, dat ik pas nadat ik ÉÉN gedicht had gemaakt (die zowel aan J. als aan H. gericht was) besefte dat ze wellicht bedoelden dat ik één gedicht voor J. en één gedicht voor H. moest maken. Wel handig aangezien ze beiden een aparte chocoladeletter kregen. Bovendien maken we hen als team nooit samen mee, maar altijd apart (J. voor de training, H. bij de organisatie).
Best logisch toch, dat 'een gedicht voor J. en H.' in dit geval 'een gedicht voor J. en een gedicht voor H.' betekent? Maar niet zo logisch voor mij...
Iets vergelijkbaars gebeurde afgelopen zomer toen ik met een vriendin op vakantie was in de Belgische Ardennen. "Zullen we nog even een uurtje lezen, daarna lunchen en dan om 13.30u. op weg gaan?" vroeg ik om 12u. 's middags aan mijn vriendin.
Zo gezegd, zo gedaan. Om stipt 13u. had ik de lunch op tafel gezet, om 13.20 begon ik met afruimen, ging ik nog even mijn tanden poetsen en om precies 13.30 pakte ik de autosleutels, startte ik de motor en wachtte ik tot mijn vriendin zou instappen.
Na 20 minuten kwam ze hijgend aangerend. Opgelaten zei ze tegen me: "Shit, als jij 13.30u. zegt, dan bedoel je ook 13.30u!"